มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท

                   มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท      อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงใช้น้อยกินน้อยค่อยบรรจง                       อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน

                                                                    บางบทจาก สุภาษิตสอนหญิง สุนทรภู่

                   จากกบทกลอนข้านต้น กล่าวถึงควาเพียรพยายามในการเก็บออม โดยไม่ตะหนี่ สิ่งของที่จำเป็นต้องใช้ก็ต้องหามาใช้ตามกำลังของตนที่มี อย่าใช้จ่ายให้เกินกำลังทรัพย์ของตนเอง

                    จาก "มีสลึงพึ่งบรรจบให้ครบบาท" เป็นที่ทราบกันว่า " 4 สลึง ( 1 สลึง = 25 สตางค์) เท่ากับ 1 บาท เป็นหน่วยในมาตราเงินไทย และ ก็มีอีกหลายหน่วย ดังในมาตราเงินไทยโบราณ

                                       มาตราเงินไทยโบราณ
                                                                ที่มา http://www.oknation.net/blog/surasakc/2009/09/11/entry-1

๒ โสฬส เท่ากับ ๑ อัฐ

๒ อัฐ เท่ากับ ๑ ไพ 

๔ ไพ เท่ากับ ๑ เฟื้อง 

๒ เฟื้อง เท่ากับ ๑ สลึง 

๔ สลึง เท่ากับ ๑ บาท 

๒๐ ตำลึง เท่ากับ ๑ ชั่ง

๔ บาท เท่ากับ ๑ ตำลึง

  
                          เป็นความรู้ที่เราคนไทยที่จะไม่ลืม ไม่ควรให้เลือนหาย เพราะทุกวันนี้ที่ใช้ก็หน่วย " บาท " และ " สตางค์ "